propre

propre¹ [propr]

〈m.〉

1 kenmerk ⇒ eigenschap, (het) kenmerkende

2 eigendom ⇒ eigen bezit

♦voorbeelden:

2    avoir, posséder en propre • in eigendom hebben

¶    〈rooms-katholiek〉 propre du temps • tijdeigen

      c'est du propre! • dat is me (ook) wat moois!

      mettre au propre • in het net schrijven

      ça sent le propre! • wat ruikt het hier fris!

      c'est un propre à rien • hij deugt nergens voor

      au propre • in de eigenlijke betekenis

————————

propre² [propr]

〈bijvoeglijk naamwoord〉

1 〈+ à〉eigen (aan) ⇒ kenmerkend, typisch (voor)

2 schoon ⇒ netjes, milieuvriendelijk

3 〈+ à〉geschikt (voor) ⇒ bekwaam, juist

4 netjes ⇒ fatsoenlijk, verzorgd

♦voorbeelden:

1    remettre qc. en main(s) propre(s) • iemand iets persoonlijk overhandigen

      nom propre • eigennaam

      son propre nom • z'n eigen naam

      au sens propre • letterlijk

2    cigarette propre • ‘gezonde’ sigaret

      avoir les mains propres • schone handen hebben

      usine propre • ‘schone’, milieuvriendelijke fabriek

      être propre • zindelijk zijn 〈van kind, dier〉

3    mot propre • juiste woord

      propre à rien • nergens voor deugend

4    affaires pas très propres • zaken waar een luchtje aan zit

¶    〈informeel〉 rien de propre, pas grand-chose de propre • niet veel soeps

      nous voilà propres! • nu zitten we met de gebakken peren!

  → chef, cru, sou

1. m

1) kenmerk, eigenschap

2) eigendom

2. adj

1) kenmerkend, typisch (voor)

2) schoon

3) geschikt, bekwaam

4) netjes, fatsoenlijk

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.